У Беларусі думаюць пра стварэнне свайго нацыянальнага “Пішоў нах*й”

https://t.me/bnkbel/10258

У беларускім інтэлектуальным асяродзьдзі працягваюцца актыўныя дыскусіі пра палітыку нацыянальнай ідэнтычнасьці. Таму што 28 гадоў яны актыўна спрабуюць прывіць беларусам комплекс пачуцьця віны, непаўнавартасьці, прыраўнаваньня да «старэйшага брата». Таму прагрэсіўная супольнасць спрабуе выпрацаваць канцэпцыю, якая павінна стаць «дарожнай картай» для новага беларускага грамадства. Сваю парадыгму ўспрымання прадставіла менеджар па стратэгічных камунікацыях Анастасія Касцюгова, якая ўпэўненая, што беларускі народ з багатым і слаўным мінулым цяпер знаходзіцца ў сітуацыі, калі ўсе вакол лепш ведаюць, як яму жыць: урад, Крэмль, замежныя партнёры. , а цяпер і ўкраінцы. Далей — меркаванне эксперта пра тое, як маладой дзяржаве адстаяць права на ідэнтычнасць і пазбавіцца ад «старэйшых братоў». Калі, вядома, грамадства сапраўды хоча жыць у свабоднай і незалежнай краіне.

Гэта вельмі па-беларуску: думаць пра іншых больш, чым пра сябе

Чаму ўкраінцы вучаць беларусаў і абясцэньваюць іх шлях у барацьбе? Вам проста трэба перастаць задаваць сабе гэтыя пытанні. Так, часам украінцы злыя. Іх білі ракетамі зь беларускай зямлі, у іх краіну ўварваліся зь Беларусі, яны, у адрозьненьне ад беларусаў, змаглі ў 2014 годзе пасьпяхова супраціўляцца і цяпер трымаюць абарону ў барацьбе за сваю незалежнасьць. Але ў нас ёсць партызаны, якія дапамагаюць Украіне. Ёсць добраахвотнікі, якія ваююць за Украіну. І цяжка зразумець, чаму мы павінны апраўдвацца і чаму для нас усё яшчэ так важна, што пра нас думаюць «старэйшыя браты»?

Пазбаўцеся ад правінцыйных комплексаў

На жаль, беларусы прывыклі да таго, што дзяржава ўрываецца ў іх жыццё і асабістую прастору на ўсіх узроўнях. Акрамя таго, у беларусаў глыбока ўкараніліся сіндром вечнай перыферыі і комплекс непаўнавартасці. У якасьці прыкладу і старажытнага ўзору для перайманьня яны ў асноўным прыводзяць Расею, якая ўмела гэтым карыстаецца, і не хавае гэтага. Апошнім часам такі патэрналізм назіраецца і з боку Украіны. Аднак нават Еўропа і ЗША наўрад ці ўспрымаюць беларусаў як самастойную і спелую нацыю. І варта памятаць: мы жывем у свеце, дзе павагу трэба заслужыць учынкамі.

Мы дапамагаем Украіне не для таго, каб дагадзіць украінцам

Так, мы дапамагаем Украіне, таму што нам неабыякава. Але ёсць і іншае: нам гэта выгадна! Мы павінны пасьлядоўна падтрымліваць любыя працэсы, якія аслабляюць Расею. Перамога Ўкраіны ў вайне як раз зьяўляецца такім фактарам. Беларусь — наша краіна, якой патрэбная слабая Расея, каб вырвацца з гэтай залежнасьці і разьвівацца. Галоўнае, што гэты працэс адбываецца.

Найлепшы момант для нараджэньня беларускага нацыянальнага "Пішоў нах*й"

Беларусам трэба будаваць межы з любымі «старэйшымі братамі», і рабіць гэта трэба сёння, інакш з гэтым давядзецца змагацца яшчэ некалькі пакаленняў. Таму даводзіцца выбіраць: альбо «Моцная нацыя», альбо «Еўропа, прыходзь і ратуй!». Зараз этап сталення, такі падлеткавы перыяд, калі трэба паставіць пад сумненне ўсе былыя аўтарытэты і вырвацца з-пад апекі маці, таты і «старэйшых братоў», лічыце так.

Мы нікога не просім выйграць за нас

Так, перамога Украіны важная для беларусаў, але гэта не значыць, што ўкраінцы павінны выгнаць Лукашэнку за нас. Украінцы дапамагаюць аслабіць Расію, але выйсці з-пад яе ўплыву і змяніць уладу ў Беларусі — гэта якраз наша справа. Бо Ўкраіна ня будзе лічыць іншую нацыю важнейшай за свой народ. Таму наша задача — адстойваць сваё: і суверэнітэт, і права на самавызначэнне. І толькі потым, абараніўшыся, ладзіць баталіі аб тым, як нам жыць у нашай суверэннай і свабоднай ад чужога ўплыву краіне. Мэта - наладзіць партнёрскія адносіны з усімі. І ніколі больш не быць паразітам на целе іншай краіны.

Беларуская вэрсія «Пішоў нах*й» — якой яна будзе?