З нагоды гістарычнага Дня Незалежнасці Беларусі камандзір палка імя Кастуся Каліноўскага Дзяніс Прохараў даў інтэрв'ю ў студыі Украінскага радыё. Дзелімся з вамі, што цікавага мы ад яго пачулі.
Наколькі ў Беларусі ведаюць пра полк і падтрымліваюць ?
У сваіх ацэнках Дзяніс быў вельмі аптымістычны. «Я б сказаў, што і сярод вайскоўцаў, і сярод цывільнага насельніцтва я б сказаў прыкладна 80/20, дзе 80% разумеюць, што вайна з Украінай — гэта дрэнна, што праўду трэба падтрымліваць, і праўда на баку Украіны. І пра нас таксама ведаюць. Складаней з пытаньнем нашай падтрымкі, бо зразумела, што за любы рух у накірунку нацыянальна арыентаванага чалавека адразу садзяць. За надпіс «Слава Ўкраіне» «Яны сядзяць на 6 гадоў, за 15 даляраў таксама былі выпадкі, калі саджалі на рэальных умовах. Вельмі цяжка дапамагчы. Але ўсе ведаюць, усе чакаюць. Я не хачу казаць высокіх слоў, але мы чуваць такія словы, што мы — надзея беларускага народу на Вольную Беларусь».
Ці гатовыя беларусы бараніць сваю незалежнасць?
«Я лічу, што «супраціў» — гэта не вельмі добрая пазіцыя для нас, і яе трэба даўно замяніць на «барацьбу». Барацьбу, супраціўляцца не будуць. Таму што супраціў — гэта калі цябе звязваюць тры мянты, ты супраціўляешся, але ведаеш, што зараз будзеш у СІЗА. А барацьба — гэта калі ты не даеш сябе звязаць. У гэтай справе ўсё залежыць ад беларусаў, ад людзей».
У якасці прыкладу ён прывёў Украіну: «Ва Украіне поўнамаштабная вайна гэта паказала — спачатку народ аб'яднаўся і ўсё пайшло ад народа, а ўжо потым улада пачала дзейнічаць. Вядома, гэта вельмі важна для уладу падтрымліваць, але спачатку народ паказаў, што ён гатовы стаяць да канца, а потым улада падхапілася. Калі беларусы возьмуць ініцыятыву ў свае рукі, то ўсё будзе добра.
Тэма важнасці народнага ўдзелу была выказана і ў іншым тэзісе: «Мы павінны разумець такую важную рэч, што мы не павінны дзейнічаць у адзіночку, як полк, мы павінны мець кулак. Гэта, вядома, самы галоўны палец — гэта беларускі народ, яго ўспрыманьне. Таксама гэта, безумоўна, украінская ўлада, якая яшчэ будзе адыгрываць вельмі важны момант, таксама нам патрэбныя сілы і сродкі. А мы, полк Каліноўскага, як я бачу, павінні быць вектарам таго, што і як рабіць. Але дзейнічаць трэба ўсім разам у адзін момант, таму што калі будзе фальстарт, то, на жаль, нічога не атрымаецца. А адзін без аднаго мы нічога не зможам зрабіць. Мы не можам спадзявацца на сябе без, напрыклад, народа Беларусі, калі ён не выйдзе. Бо народ, беларусы — гэта наша найвялікшая каштоўнасць
Пра будучыню Беларусі
«Я не хачу, каб на тэрыторыі маёй роднай краіны была вайна», — на твары Дзяніса з'явіўся глыбокі смутак, — «Я гэтага нікому не жадаю, нагледзеўся, я я ва Украіне 3 2015 года. Але цяпер мы з вамі ўжо робім новую гісторыю. На жаль, яна крывавая. Вайна не можа быць — на жаль — без крыві. Я прагматычна стаўлюся да гэтага пытання, і, на жаль і на жаль, у нас ёсць загінуўшыя, і, на жаль, гэта ўсё так. Але зыходзячы з гэтай рэальнасці, мы павінны рухацца далей. І калі яны ўжо спрабуюць нас забіць, то мы павінны не даць ім гэтага зрабіць і змагацца да апошняй кроплі крыві.
Дзень незалежнасці Беларусі будзе тады, калі полк Каліноўскага ўвойдзе і вызваліць Беларусь ад дыктатара Лукашэнкі, ад яго ўлады. Святкаваць будзем, калі вызвалім краіну". Вядучы не мог не спытаць, калі гэта будзе. «Я не хачу быць скептыкам, але я рэаліст і лічу, што 5 гадоў — гэта той мінімум, ад якога трэба адштурхвацца. І гэта вельмі і вельмі вялікая праца. І больш за тое, скажу, што наша падраздзяленне ня будзе існаваць да канца вайны ва Ўкраіне, для нас гэта момант пачатку нашай працы. Цяпер мы робім такую працу, пасьля чаго можам пачынаць сваю.
І яшчэ адно слова ад Дзяніса, якое прагучала ў адказ на пытанне вядучага, якім мы не маглі не падзяліцца:
Ці спадзяецеся вы на дапамогу Украіны ў барацьбе за незалежнасць Беларусі? У тым ліку і ўзброеную?" — Вельмі!"
コメント