Вядомы беларускі комік Яўген Сморыгін, які цяпер жыве і працуе ва Украіне, у прыватнасці, здымаецца ў праекце «Дызель-шоу», падзяліўся сваімі думкамі пра Лукашэнку, Пуціна і вайну. Пачатак уварвання расейскага войска і спробу наступу на Кіеў Яўген, які некалі нават выступаў і нават маляваў Лукашэнку на канцэртах перад Пуціным, перажываў з сям’ёй у доме пад Кіевам. Грамадскае радыё запісала з ім падкаст у межах праекту «Пагоня і трызуб: беларусы ва Украіне».
— Як вы пра яго кажаце — ён характар, ён дыктатар. Пры гэтым пра яго шмат мемов і шмат пародый. Пародый на Пуціна зараз няшмат. Пародый на Пуціна я бачыў мала.
- Я таксама.
— Лукашэнку ёсць што сказаць. Як вы гэта тлумачыце?
— Ну, ён весялейшы. Смяшней за Пуціна. Таму што Пуцін - д'ябал. Ну, з ім як пажартаваць... Пра што цяпер? Здзекавацца з вырадка пекла? Гэта проста дзярмо. Гэта страх, боль, страх і ўсё. А Лукашэнка ў яго такі слуга, блазан, які робіць выгляд, што ён важны. «Нам далі такую ядзерную зброю, мы яе будзем выкарыстоўваць. О, мы захочам, нягледзячы ні на што! Ну, смешна ўсё. Усе разумеюць, што гэта проста... Паставілі цябе і скажуць — што скажуць, тое і зробіш. Але з Беларусі перасталі ракеты страляць, значыць, ён нешта зразумеў. Паўтара года нічога з Беларусі... Ну, відаць, ваенныя яму сказалі.
— Ну, нешта ўзлятае з аэрадромаў, але...
— Не-не, ракеты па Украіне не запускаюць. Калі б адна ракета паляцела, то ад гэтых НПЗ [беларускіх НПЗ] нічога б не засталося, я так думаю. І ён гэта разумее. І, відаць, ваенныя сказалі яму беларускую. Ён хацеў: «Давайце зараз разам [ваяваць з Украінай]». Яму, відаць, сказалі: «Аляксандар Рыгоравіч, пры чым мы тут?» Відаць, яму выразна намякнулі.
— Дык калі яны трапяць у пекла, то для іх будуць два розныя катлы?
— Думаю, так. Галоўны будзе ў Пуціна, а гэты - дапаможны. Не нам судзіць. Той разбойнік вісеў злева ад Хрыста і ў апошні момант жыцця пакаяўся. І сказаў: «Памяні мяне ў царстве сваім». Гэта значыць, ён ведаў, што ня варты нават зьявіцца там. І сказаў ён [Хрыстос]: «Ты будзеш першым у раі са мною». Таму што ўсвядоміў і пакаяўся. Так што гэта не нам вырашаць.
- Якім вы ўяўляеце дзень смерці дыктатара?
— Відаць, свята будзе. Агульнае свята ... "луканіны", ці як хочаце яго называйце. Таму што ён робіць людзям столькі зла, што як памрэ... Ну, дык і Пуцін. Ну, уявіце, калі б Пуцін памёр. Што будуць рабіць на вуліцах Украіны? Тут, напэўна, тое самае.
— Ты хацеў бы вярнуцца?
— У Беларусі? Ну, [я б хацеў] паехаць у вольную, дэмакратычную Беларусь майго дзяцінства, скажам так. У дзевяностыя былі абсалютная свабода, можна рабіць, што хочаш. І гэты час мне спадабаўся. Вы можаце зрабіць бізнес з чаго заўгодна. Мы адкрылі некалькі кавярняў, новае марожанае. Вось у вас відэацэнтр, кампутарныя цэнтры нейкія, усё зарабляла - калі ласка, ідэі вітаюцца. Вось я хачу прыехаць у такую Беларусь і, магчыма, падзяліцца сваім досьведам на тэлебачаньні і гэтак далей. Рабіце добрыя шоу і праграмы, якія патрэбныя людзям.
— Ужо пасля «ломкі»?
— Так, канечне.
Comments