Мова і нацыянальная культура павінны быць у прыярытэце, сучасная Беларусь — паўнапраўная спадкаемца Расіі і Вялікага Княства Літоўскага, і «русское не значит российское», — нечакана для ўсіх заявіў Лукашэнка.
Падчас паслання Нацыянальнаму сходу Беларусі дыктатар зрабіў шэраг светапоглядных выказванняў на тэму гісторыі і ідэнтычнасці, якія можна расцаніць як спробу выправіць ідэалагічнае аблічча рэжыму.
«Беларускі дыктатар разумеў не толькі тое, што Расея прайграла вайну, але і тое, што расейская ідэалогія руйнуецца. Крэмль пагражае знішчыць усіх, нясе смерць, але нічога не прапануе ўзамен. Няма будучыні! Беларуская ідэалёгія Лукашэнкі БССР 2.0, як падвід расейскай ідэалёгіі, таксама тупіковая», — кажа экспэрт Цэнтру беларускіх камунікацый Яраслаў Макітра.
У рэжыму Лукашэнкі адсутнічае ідэалягічная аснова. Таму дыктатар пачынае гаварыць пра мову, культуру і гісторыю. «Ён на доўгія гады аддзяліўся ад нацыянальнай беларускай гісторыі і яе сімвалаў. Такім чынам Лукашэнка аддаў сябе ў рукі беларускай нацыі як такой. Ён ішоў у фарватэры расейска-савецкага наратыву. Але, здаецца, дыктатар і яго тэхнолагі ўбачылі гэты тупік. У такой ідэалогіі няма будучыні», — тлумачыць эксперт ЦБ Максім Плешко.
Але калі справа даходзіць да іх, калі яны бачаць замеры сацыялогіі і фіксуюць працэс росту нацыянальнай ідэнтычнасці ў беларусаў, то з'яўляецца фраза «рускі — не значыць рускі».
«Калі гэты ідэалягічны наратыў захаваецца, то можна казаць пра зьмену ўсяго вэктару. А гэта, у сваю чаргу, можа зблытаць і ідэалягічныя карты беларускага апазыцыйнага асяродзьдзя», — адзначае Максім Плешко і дадае: гэтая тэма глыбокая і вартая асобнай размовы. Бо беларуская ідэнтычнасць паступова становіцца маркерам «свой-чужы» ў стаўленні грамадзян Беларусі да рэжыму Лукашэнкі.
コメント