Першыя ядзерныя зарады ўжо дастаўлены ў Беларусь, і ў бліжэйшы час іх колькасць значна павялічыцца. Гэтую інфармацыю амаль адначасова агучылі абодва дыктатары, якія спрабуюць ускалыхнуць свет сваімі вар'яцкімі заявамі. Намёкі Пуціна на неабходнасць уліку Захадам ядзернага фактару разам з узмацненнем патрабаванняў да стварэння г.зв. «шматпалярнага сьвету» прагучала ва ўнісон з глыбокімі развагамі Лукашэнкі пра сьмяротную бомбу, здольную прынесьці ў дзесяць разоў больш ахвяраў, чым падчас бамбаваньня Хірасімы і Нагасакі. Ці варта верыць у фанатычнае вар'яцтва двух тыранаў, ці мы бачым тыповы прыклад ужо знаёмага блефу, пакуль незразумела. Як і тое, ці адкупіцца Пуцін ад свайго васала за права самому вырашаць, калі і супраць каго ўжываць смяротную зброю.
Ядзерныя ракеты ў Беларусі абавязкова будуць. Ці ўжо ёсць? Ці толькі манекены? Ці проста дамова пра манекены? На самай справе можна толькі здагадвацца, на якой стадыі зараз знаходзіцца працэс пераносу ядзерных боегаловак, але няма сумневаў, што рана ці позна гэта адбудзецца.
Пытанне ў іншым: хто атрымае доступ да ядзернай кнопкі і якія пагрозы гэта нясе для Беларусі і яе грамадзян — няважна, за Ціханоўскую, Лукашэнку ці Цапкала.
Нагадаем, што тыдзень таму Аляксандр Лукашэнка абвясціў, што Беларусь нарэшце атрымала ад РФ ядзерныя бомбы і ракеты, а ў краіне афіцыйна пачаты працэс стварэння смяротнага арсенала. Пасля трохдзённай паўзы Крэмль нарэшце пацвердзіў словы беларускага дыктатара. Яны сказалі, што ядзерная зброя сапраўды ўжо знаходзіцца ў Беларусі, і плануюць канчаткова завяршыць комплекс мерапрыемстваў да канца лета, як мінімум, да канца 2023 года.
У Маскве не ўдакладнілі, чым выкліканы паўтыднёвы тайм-аўт і чаму розніца ў тэрмінах складае амаль паўгода.
Між тым, разьмяшчэньне ТЯЗу ў Беларусі пагражае неймаверна цяжкімі наступствамі для яе сувэрэнітэту, аднадушна перакананыя практычна ўсе прафэсійныя экспэрты.
На днях прадстаўнік МЗС Расеі Аляксей Палішчук адзначыў, што пагадненьне аб знаходжаньні ў Беларусі тактычнай ядзернай зброі «...не прадугледжвае часавых рамак».
Фактычна гэта азначае, што Масква надоўга ўзмоцніць кантынгент сваіх вайскоўцаў на тэрыторыі Рэспублікі Беларусь, а пры неабходнасці зможа дадаткова перакінуць у Беларусь практычна неабмежаваную колькасць войскаў» каб абараніць ядзерны арсенал». Гэта можа адбыцца ў любы момант: ці падчас ратацыі мабілізаваных, ці імавернага звяржэння рэжыму Лукашэнкі, ці проста па жаданні Пуціна, якому яны знойдуць любое апраўданне. Наўрад ці хто сумняваецца ў спрыце крамлёўскіх прыдворных.
Гэта закладае падмурак для поўнай страты суверэнітэту Беларусі, упэўнены апазіцыянер Паўло Латушка: «Адна справа — увесці ў Беларусь ядзерныя ракеты. А вывезці — гэта зусім іншае». Гэта абавязкова стане прадметам найвышэйшага гандлю з цывілізаваным светам, упэўнены палітык.
Палітолаг праекта «Позірк» Аляксандр Класкоўскі згодны з Латушкам, які лічыць, што цяпер Крэмль так проста нікому не аддасць Беларусь, маючы выдатны плацдарм для пагроз краінам NATO.
«Яны казалі, што Вашынгтон паважае Маскву, а цяпер нас нават не бяруць у разлік. Таму мы вам пакажам свой кулак, — кажа Класкоўскі. — Гэтыя амбіцыі не падмацоўваюцца эканамічнай вагой Расеі (менш за 2% ВУП, што на парадак менш, чым было ў СССР), патэнцыял ужо не той, але амбіцыі застаюцца. Гэта проста спроба надзьмуць імперскую веліч і пасадзіць ЗША за стол перамоваў», — упэўнены эксперт.
Мяркуючы па рыторыцы, як у Расіі, так і ў Беларусі, большасць каментатараў не лічаць Аляксандра Лукашэнку самастойнай асобай. Яны робяць яго простым «гарадзкім вар'ятам», які выказвае туманныя пагрозы, але хаваецца за спіну Пуціна. Роля Лукашэнкі — падштурхоўваць да сур'ёзных перамоваў з Крамлём заходнія краіны.
Аднак у ведамстве Святланы Ціханоўскай з такой версіяй катэгарычна не згодныя.
На днях заўсёды ўраўнаважаны Павел Латушка літаральна выбухнуў незвычайна гнеўным выступам. Былы самы перспектыўны амбасадар Беларусі ў Еўропе, які добра ведае Лукашэнку, папярэдзіў: далёка не ўсё так проста, як здаецца. На чырвоную кнопку можа націснуць як адзін, так і другі дыктатар, таму небяспека можа быць памножаная на два.
На думку Латушкі, трэба спыніць усе размовы пра тое, што Аляксандр Лукашэнка не зможа самастойна выкарыстоўваць ТЯЗ.
«Упэўнены, што ў пратаколе, падпісаным міністрамі абароны Расеі і Рэспублікі Беларусь, прапісаная роля Лукашэнкі адносна ягонага саўдзелу ў выкарыстаньні ядзернай зброі з тэрыторыі Беларусі», — кажа Латушка. — І ў выпадку магчымай крытычнай сітуацыі ў Маскве права распараджацца зброяй масавага знішчэння абавязкова пяройдзе ў рукі дыктатара».
Кіраўнік украінскай выведкі Кірыла Буданаў тым часам лічыць, што на дадзены момант ніводная ядзерная боегалоўка ў Беларусь яшчэ не перакінутая. Ён таксама дадаў, што працэс падрыхтоўкі да магчымай перадачы зброі масавага знішчэння фактычна працягваецца, і Украіна мае інфармацыю толькі аб падрыхтоўцы ядзерных сховішчаў у Рэспубліцы Беларусь.
Такім чынам Буданаў некалькі суцішыў гістэрыку, намякнуўшы, што працэс пакуль толькі на першым этапе.
Але знізіць градус напружання не ўдалося. У той жа дзень прэзідэнт ЗША Джо Байдэн зноў падняў тэму апакаліпсісу, заявіўшы, што не выключае прымянення Расіяй ядзернай зброі.
«Гэта рэальна», усяго два словы, сказаныя нязломным Байдэнам, карэнным чынам мяняюць усведамленне ступені рызыкі для свету.
Першы стрэл, калі Расейская Федэрацыя сапраўды будзе да гэтага гатовая, амаль напэўна будзе зроблены з Беларусі. І тады ранейшыя заявы Лукашэнкі пра поўны кантроль над кнопкай адыграюць для краіны жахлівую ролю.
Крэмль вельмі хітра завёў нахабнага дыктатара ў пастку — калі ён разам з захопленай ім Беларуссю стане мішэнню для сотняў заходніх боегаловак.
تعليقات