З Днём Волі, сябры-беларусы!

Сёння для беларусаў Дзень Волі — гэта забароненае нацыянальнае свята, гадавіна ўтварэння першай нацыянальнай беларускай дзяржавы — Беларускай Народнай Рэспублікі (25 сакавіка 1918 года, Трэцяя Устаўная грамата). Дзяржавы, якая, як і украінская, пала пад ударамі маскоўска-бальшавіцкіх штыкоў.

Пасьля аднаўленьня Незалежнасьці ў 1991 годзе і украінцы, і беларусы зноў апынуліся пад прыцэлам расейскага імпэрыялізму. У нашым выпадку гэта вылілася ў больш чым адзінаццацігадовую вайну з Масквой, акупацыю ўкраінскіх тэрыторый і сотні тысяч загінулых.

Беларусы апынуліся ў палоне паўзучай акупацыі, гібрыднай вайны, якая пачалася пасьля прыходу да ўлады Лукашэнкі, з развалам нацыянальнай дзяржаўнасьці, абмежаваньнем грамадзянскіх правоў беларусаў, уцягваньнем беларусаў у так званую "саюзную дзяржаву".

Лукашэнкаўскія псэўдавыбары ў 2020 годзе прывялі да нацыянальнага ўздыму беларускага народу, які быў жорстка падаўлены Лукашэнкам і маскоўскімі акупантамі. Да траціны беларусаў былі вымушаныя пакінуць радзіму і апынуліся ў эміграцыі. Цяпер Беларусь выкарыстоўваецца як перадавы плацдарм расейскага імперыялізму ў Еўропе.

А беларусы сталі фактычнымі закладнікамі ядзернай парахавой бочкі. Сваё нацыянальнае свята беларусы сустракаюць не ў вясёлай атмасферы. Беларуская дзяржаўнасьць была практычна зьнішчаная лукашэнкаўскім каляніяльным самадзяржаўем. Пуцінскі лакей паслядоўна знішчае ўсе шанцы на адраджэнне беларускай нацыі.

Да гэтага няшчасця дадалося яшчэ адно. Пазыцыю беларускага рэжыму шмат хто прыпісвае ўсім беларусам. Беззваротна наклаўшы на ўсіх беларусаў прынцып калектыўнай адказнасці, напрыклад, за тое, што яны дазволілі выкарыстоўваць сваю тэрыторыю для нападу на Украіну. Я так не думаю. Я выразна размяжоўваю антыбеларускі рэжым Лукашэнкі і беларусаў.

На жаль, і наша віна ў тым, што афіцыйная Ўкраіна гадамі прыраўноўвала Беларусь да Лукашэнкі і не бачыла зблізку прыгнечаны беларускі народ. Яны гандлявалі з Лукашэнкам і былі дыпляматычна дружалюбнымі, чым істотна парушылі рэжым міжнароднай ізаляцыі.

У лютым 2020 году, калі мы праводзілі ў Кіеве міжнародную экспэртную дыскусію на тэму «Гібрыдная вайна Расеі супраць Беларусі», дзе ўсе экспэрты ў адзін голас сьцьвярджалі, што канчатковае паглынаньне Беларусі Расеяй будзе сьмяротна пагражаць украінскай дзяржаўнасьці і адкрые новы тысячакілямэтровы фронт, ніякай рэакцыі з боку ўладаў не было.

Пазьней, калі мы разам зь беларусамі ў ліпені 2020 году, за месяц да псэўдапрэзыдэнцкіх выбараў, стварылі Беларускі інфармацыйны цэнтар і кожны тыдзень «крычалі» пра неабходнасьць дапамогі беларусам, улады зноў прамаўчалі. Улады дагэтуль маўчаць пра зьнішчэньне беларусаў у сваёй краіне. І гэта пры тым, што беларусы загінулі на Майдане і аддаюць свае жыцці на фронце расейска-ўкраінскай вайны.

Трэба перастаць прыпадабняць Лукашэнку і беларусаў, вінаваціць іх у калектыўнай адказнасці. І самае галоўнае — усведамленне таго, што без свабоднай і нацыянальнай Беларусі мы, як і народы Балтыі і палякі, не можам марыць пра стабільнасць і бяспеку ў гэтай частцы Еўропы.

Больш за тое, без стратэгічнага партнёрства з незалежнай і свабоднай Беларуссю цяжка ўявіць сабе пабудову шчыта бяспекі супраць расійскага імперыялізму ў будучыні. А для гэтага трэба перастаць пасіўна назіраць за тым, як Расея і яе марыянэтка Лукашэнка прыгнятаюць беларусаў, а пачаць актыўна дапамагаць беларусам у нацыянальна-вызваленчай барацьбе.

На жаль, сёлета, калі Лукашэнка ў чарговы раз зладзіў спэктакль пад назвай самавыбары, Украіна зноў пасіўна назірала. І яны павінны былі дзейсна падтрымаць беларусаў хаця б назіральнікамі з палкоў Каліноўскага ці Пагоні.

Перакананы, што Украіна павінна стаць другой радзімай для беларусаў, якія часова пакінулі радзіму. Неабходна забяспечыць права беларусаў на культурнае развіццё і захаванне нацыянальна-культурнай самабытнасці. Беларускія школы, цэрквы, культурніцкія і валанцёрскія асяродкі, а ўрэшце беларускія аддзелы як аснова будучага вызвольнага войска – гэта тое, што абавязаны зрабіць украінская дзяржава і нацыя, і як удзячнасць беларусам за крывавую ахвяру на Майдане і падчас расейска-ўкраінскай вайны, і як прагматычны элемент рэалізацыі нашых нацыянальных інтарэсаў. І ніякага супрацоўніцтва з Лукашэнкам. Для нас яго фігура павінна быць эквівалентная Пуціну.

Я веру, што беларусы , вялікі еўрапейскі народ з гераічнай гісторыяй, вернуць сабе свабоду. І я веру, што мы будзем побач.

Сябры-беларусы, я ведаю, што ад вашай Волі залежыць наша Незалежнасьць і наша і ваша Свабода. Наша агульная Орша яшчэ наперадзе!

Юрый Сірацюк «Мамай», сяржант 5-й асобнай Кіеўскай дэсантна-штурмавой брыгады Ўзброеных сілаў Украіны, віцэ-прэзыдэнт Антыімпэрскага блёку народаў.